Abstract

Background. Infarction can occur at practically any age, but the risk increases significantly with age; this is mainly associated with the progressive development of atherosclerosis. In addition, males are significantly more predisposed to infarction than pre-menopausal women are, due to the protective effects of estrogen in the reproductive age period. There have been many diagnostic tests showing significant narrowing of coronary arteries and indicating the location of myocardial infarction. In terms of pathomorphology, autopsy examinations allow confirmation of the exact location and evaluation of a fatal heart attack.
Objectives. The aim of this study was to define the location of myocardial infarction in pathomorphological terms, and to investigate the correlation with age and gender.
Material and Methods. The main inclusion criterion used in this study was the macroscopically and microscopically diagnosis of myocardial infarction in autopsy material. The number of myocardial infarctions in the group analyzed was established using post-mortem records. Data on the specific localization of the myocardial infarction was noted as well. Using the available clinical data, the patients were divided into groups by age at the time of death (over or under 65 years). In each group, men and women were studied separately.
Results. The data concerning males clearly revealed a statistically significant larger percentage of myocardial infarction in the anterior wall than in the results from women. Data concerning patients 65 years old or under revealed a statistically significant larger percentage of myocardial infarction in the anterior wall compared with the results from patients over 65 years.
Conclusion. Autopsy examination revealed differences in the location of myocardial infarction depending on the age and sex of patients.

Streszczenie

Wprowadzenie. Zawał mięśnia sercowego może wystąpić w każdym wieku, ale prawdopodobieństwo jego wystąpienia zwiększa się wraz z upływem lat, co jest przede wszystkim związane ze stopniowym rozwojem miażdżycy. Dodatkowo mężczyźni są w znacznym stopniu bardziej predysponowani niż kobiety, które w wieku rozrodczym są pod ochronnym działaniem estrogenów. W wielu badaniach diagnostycznych wykazano istotne zwężenia w naczyniach wieńcowych oraz przedstawiono umiejscowienie zawałów serca. W aspekcie patomorfologicznym istnieje możliwość dokładnego potwierdzenia oraz oceny umiejscowienia śmiertelnego zawału serca na podstawie badania autopsyjnego.
Cel pracy. Ocena umiejscowienia zawału mięśnia sercowego w aspekcie patomorfologicznym oraz jego korelacja z wiekiem i płcią pacjenta.
Materiał i metody. Jako główne kryterium kwalifikujące przypadki do badań przyjęto rozpoznanie makroskopowe oraz mikroskopowe zawału serca w badaniu autopsyjnym. W analizowanej grupie na podstawie protokołów sekcyjnych uzyskano szczegółowe dane o liczbie zawałów, które dotyczyły poszczególnych ścian mięśnia sercowego. Opierając się na uzyskanych informacjach, pacjentów podzielono na grupy ze względu na wiek w chwili śmierci, tj. przed i po 65. r.ż. W każdej z grup osobno rozpatrywano kobiety i mężczyzn.
Wyniki. Uzyskane wyniki dotyczące mężczyzn jednoznacznie wykazały istotny statystycznie większy udział procentowy zawału ściany przedniej serca w porównaniu z wynikami uzyskanymi u kobiet. Dane dotyczące osób poniżej lub w wieku 65 lat wykazały istotny statystycznie większy udział procentowy zawału ściany przedniej mięśnia sercowego w porównaniu z wynikami uzyskanymi w grupie osób powyżej 65 lat.
Wnioski. Badanie autopsyjne wykazało różnicę w umiejscowieniu zawałów mięśnia sercowego serca zarówno w zależności od wieku, jak i płci pacjentów.