Advances in Clinical and Experimental Medicine

Title abbreviation: Adv Clin Exp Med
JCR Impact Factor (IF) – 1.736
5-Year Impact Factor – 2.135
Index Copernicus  – 168.52
MEiN – 70 pts

ISSN 1899–5276 (print)
ISSN 2451-2680 (online)
Periodicity – monthly

Download original text (EN)

Advances in Clinical and Experimental Medicine

2011, vol. 20, nr 6, November-December, p. 661–665

Publication type: editorial article

Language: English

Cardiogenic Shock in Acute Coronary Syndrome – the Management of Procedures

Wstrząs kardiogenny w ostrym zespole wieńcowym – postępowanie

Małgorzata Kobusiak-Prokopowic1,Z, Andrzej Mysia1,K

1 Department of Cardiology, Wroclaw Medical University, Poland

Abstract

Cardiogenic shock is caused by mechanical cardiac failure, which results in poor tissue perfusion, below the level necessary to meet the basic metabolic needs of tissue at rest. It is the most common cause of death in subjects with an acute coronary syndrome (ACS). According to the clinical definition, cardiogenic shock is characterized by decreased cardiac output and evidence of tissue hypoxia in the presence of adequate intravascular volume. Cardiogenic shock usually occurs during the course of an acute myocardial infarction (AMI) involving at least 40% of left ventricular mass. Despite advances in cardiology, the frequency of and mortality rates from cardiogenic shock remained unchanged for 25 years, but it has recently been found that the frequency of cardiogenic shock and mortality rates related to it have dropped slightly. Most probably this is connected with more frequent and faster decisions to perform primary percutaneous coronary intervention (PCI) during ACS. Prompt restoration of blood flow in the infarct-related artery is basic to the treatment of cardiogenic shock. Cardiogenic shock complicating ACS, its etiopathogenesis and the principles of monitoring and treatment are discussed in the article. Present-day procedures, tactics and logistics in subjects with cardiogenic shock are also presented.

Streszczenie

Leczenie pacjentów ze wstrząsem kardiogennym, mimo rozwoju kardiologii i intensywnej terapii, jest nadal znaczącym wyzwaniem. W ocenie klinicznej dochodzi do zmniejszenia rzutu serca i hipoksji tkankowej, przy spełnieniu warunku odpowiedniego wypełnienia łożyska naczyniowego. Wstrząs kardiogenny stwierdza się u 8,6% pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) oraz u 2% chorych z zawałem serca bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI). Najczęściej wstrząs kardiogenny rozwija się w przebiegu zawału mięśnia sercowego obejmującego przynajmniej 40% masy lewej komory. Warto podkreślić, że częstość występowania i śmiertelność z powodu wstrząsu kardiogennego pozostawały niezmienne od 25 lat, który był główną przyczyną zgonu u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi (o.z.w.). W ostatnim okresie stwierdzono jednak nieznaczne zmniejszenie częstości występowania wstrząsu kardiogennego oraz zgonów powstałych w jego następstwie. Wiąże się to najprawdopodobniej z częstszym i szybszym, niż wcześniej, podejmowaniem zabiegów pierwotnej przezskórnej angioplastyki wieńcowej (PCI) w przebiegu leczenia o.z.w. Badanie SHOCK to pierwsze zakończone randomizowane badanie, które porównywało leczenie zachowawcze i wczesną rewaskularyzację u chorych ze wstrząsem kardiogennym, ale już wcześniejsze nierandomizowane studia wykazywały nawet 40% zmniejszenie śmiertelności we wstrząsie kardiogennym po zastosowaniu pierwotnej PCI. Podczas transportu do szpitala postępowanie u chorych we wstrząsie powinno uwzględniać wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji. Należy podkreślić, że kluczem do poprawy rezultatów w leczeniu wstrząsu kardiogennego jest dobra logistyka postępowania, uwzględniająca szybką diagnostykę i natychmiastową terapię skierowaną na zwiększenie ciśnienia tętniczego i rzutu serca. Natychmiastowa koronarografia i rewaskularyzacja przezskórna, a w koniecznych przypadkach kardiochirurgiczna, są obecnie uznawane za standardowe metody poprawiające rokowanie we wstrząsie kardiogennym.

Key words

cardiogenic shock, acute coronary syndrome, door-to-balloon time, acute heart failure, acute myocardial infarction

Słowa kluczowe

wstrząs kardiogenny, ostry zespół wieńcowy, czas drzwi–balon, ostra niewydolność serca, ostry zawał serca

References (20)

  1. Dickstein K, Cohen-Solal A, Filippatos G, McMurray JJV, Ponikowski P, Poole-Wilson PA, Stroemberg A, van Veldhuisen DJ, Atar D, Hoes AW, Keren A, Mebazaa A, Nieminen M, Priori SG, Swedberg K: ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure 2008. Eur Heart J 2008, 29, 2388–2442.
  2. Eagle KA, Nallamothu BK, Mehta RH, Granger CB, Steg PG, Van de Werf F, Lopez-Sendon J, Goodman SG, Quill A, Fox KA: For the Global Registry of Acute Coronary Events (Grace) Investigators. Trends in acute reperfusion therapy for ST-segment elevation myocardial infarction from 1999 to 2006: we are getting better but have got a long way to go. Eur Heart J 2008, 29, 609–617.
  3. The American Heart Association’s Acute Myocardial Infarction (AMI) Advisory Working Group, Jacobs AK, Antman EM, Ellrodt G, Faxon DP, Mensah GA, Moyer P, Ornato J, Peterson ED, Sadwin L, Smith SC.: Recommendation to develop strategies to increase the number of ST-segment elevation myocardial infarction patients with timely access to primary percutaneous coronary intervention. Circulation 2006, 113, 2152–2163.
  4. Hochman JS: Cardiogenic shock complicating acute myocardial infarction. Circulation 2003, 107: 2998–3002.
  5. Kern M: Door-to-balloon time (DTB) – putting the cath lab’s role in perspective. Cath Lab Digest 2006, 14, 6–8.
  6. Jacobs AK, Sleeper LA, Forman R: Cardiogenic shock caused by right ventricular infarction: a report from SHOCK Trial Registry. Am Heart J 2001, 141, 964–970.
  7. Gibson CM: Has my patient achieved adequate myocardial reperfusion? Circulation 2003, 108, 504–-507.
  8. Hochman JS, Sleeper LA, White HD, Dzavik V, Wong SC, Menon V, Webb JG, Steingart R, Picard MH, Menegus MA, Boland J, Sanborn T, Buller CE, Modur S, Forman R, Desvigne-Nickens P, Jacobs AK, Slater JN, LeJemtel TH: SHOCK Investigators. Should We Emergently Revascularize Occluded Coronaries for Cardiogenic Shock. One-year survival following early revscularization for cardiogenic shock. JAMA 2001, 10, 285, 190–192. Am Heart J 2001, 141, 964–970.
  9. Fincke R, Hochman JS, Lowe AM, Menon V, Slater JN, Webb JG, LeJemtel TH, Cotter G: SHOCK Investigators. J Am Coll Cardiol 2004, 2, 340–348.
  10. Nieminen MS: Key issues of European Society of Cardiology guidelines on acute heart failure. Eur Heart J 2006, 8, Suppl. E, E6–E11.
  11. Tan LB, Williams SG, Wright DJ: Ventriculo-arterial function curves – a new dimension in characterizing acute heart failure. Eur J Heart Fail 2003, 5, 407–410.
  12. Thiele H, Sick P, Boudriot E, Diederich KW, Hambrecht R, Niebauer J, Schuler G: Randomized comparison of intra-aortic balloon support with a percutaneous left ventricular assist device in patients with revascularized acute myocardial infarction complicated by cardiogenic shock. Eur Heart J 2005, 26, 1276–1283.
  13. Nolan JP, Deakin CD, Soar J, Böttiger BW, Smith G: European Resuscitation Council guidelines for resuscitation 2005. Section 4. Adult advanced life support. Resuscitation 2005, 67, Suppl 1, S39–86.
  14. Cannon ChP, Gibson CM, Lambrew CT, Shoultz DA, Levy D,French WJ, Gore JM, Weaver WD, Rogers WJ, Tiefenbrunn AJ: Relationship of symptom-onset-to-balloon time and door-to-balloon time with mortality in patients undergoing angioplasty for acute myocardial infarction. JAMA 2000, 283, 2941–-2947.
  15. Dzavik V, Sleeper LA, Cocke TP, Moscucci M, Saucedo J, Hosat S, Jiang X, Slater J, LeJemtel T, Hochman JS: SHOCK Investigators: Early revascularization is associated with improved survival in elderly patients with acute myocardial infarction complicated by cardiogenic shock: a report from the SHOCK trial. Eur Heart J 2003, 24, 828–837.
  16. Jeger RV, Harkness SM, Ramanathan K, Buller CE, Pfisterer ME, Sleeper LA, Hochman JS, SHOCK Investigators: Emergency revascularization in patients with cardiogenic shock on admission: a report from the SHOCK trial and registry. Eur Heart J 2006, 27, 664–670.
  17. Van de Werf F, Ardissino D, Betriu A, Cokkinos DV, Falk E, Fox KA, Julian D, Lengyel M, Neumann FJ, Ruzyllo W, Thygesen C, Underwood SR, Vahanian A, Verheugt FW, Wijns W: Task Force on the Management of Acute Myocardial Infarction of the European Society of Cardiology. Eur Heart J 2003, 24, 28–66.
  18. The Task Force on Myocardial Revascularization of the European Society of Cardiology (ESC) and the European Association for Cardio-Thoracic Surgery (EACTS). Guidelines on myocardial revascularization. Eur Heart J 2010, 31, 2501–2555.
  19. Hordijk-Trion M, Lenzen M, Wijns W, de Jaegere P, Simoons ML, Scholte op Reimer WJ, Bertrand ME, Mercado N, Boersma E, EHS-CR Investigators: Patients enrolled in coronary intervention trials are not representative of patients in clinical practice: results from the Euro Heart Survey on Coronary Revascularization. Eur Heart J 2006, 27, 671–678.
  20. The Task Force on the management of ST-segment elevation acute myocardial infarction of the European Society of Cardiology. Management of acute myocardial infarction in patients presenting with persistent ST-segment elevation. Eur Heart J 2008, 29, 2909–2945.
© Wroclaw Medical University