Abstract

Many pregnant women have concerns associated with childbirth. They feel especially anxious about the health of the child, but also about their own comfort. They are concerned about the duration of labor, as well as the delivery itself. Water birth is an alternative to conventional vaginal delivery. This alternative method makes use of the benefits of heat and the underwater environment. It has an impact on the course of delivery and reduces the feeling of pain through the spasmolytic and analgesic effects of heat and the relaxing and buoyant effects of water. However, with all its advantages, water delivery also raises a number of questions. Many people wonder why the cost of water birth is high (in Poland it runs as high as several hundred PLN) or why there are so few bathtubs in hospitals. Questions are also asked about the physiology of water labor itself, e.g., what makes this method of delivery so attractive, and why the transition of the fetus is so smooth. There are several factors involved. Water, with its sound and gentle movements, has a relaxing effect on the woman and child. It also causes general muscle relaxation and makes it easier to change position during labor, which makes labor much less painful for the mother. The aim of this article is to provide a concise outline of the advantages and risks of water birth, for the mother as well as for the child, and to assess the status of this method in Polish maternity wards. Knowledge of the benefits and risks of water birth is especially important today, when women want the right to decide how to give birth. A logical consequence of agreeing that they have this right is to assume that they also have the right to be well informed. Alternative methods of delivery do not advance obstetrics, but they can render it less dehumanized, offering better opportunities for cooperation between midwives and women in childbirth, and more personal contact than in a situation where the midwife’s main role is to attend to machines and graphs. In modern obstetrics natural childbirth should not be viewed as a step backward. It should entail the use of an appropriate range of medical procedures to ensure the safety of both the mother and child, while keeping the technology and pharmacology as minimal as possible. Despite the enormous progress that has been made in obstetrics since the earliest recorded water birth in 1805, the procedure is still controversial. Water births are associated with analgetic and relaxing effects, with a reduction in the duration of the second stage of labor and in the need to administer oxytocin during this stage. Post partum hemorrhages occur about twice as often as in conventional deliveries. Various authors have reported different statistical results regarding the duration of the first labor stage, the need for episiotomy and the frequency of perineal tears. Neonatal well-being, expressed as an Apgar score, doesn’t differ significantly between water-born and landborn babies, but complications are not as rare as was initially thought. In Poland, the popularity of water birth and water immersion seems to be seen as an opportunity to bolster the budgets of maternity units more often than as a genuine departure from conventional obstetrics.

Streszczenie

Wiele kobiet ma obawy związane z porodem, zarówno o zdrowie dziecka, jak i własny komfort w czasie porodu. Boją się wielogodzinnego bólu porodowego, a także chwili samego rodzenia się dziecka. Poród w wodzie jest alternatywą dla tradycyjnego porodu drogami natury, wykorzystuje pozytywny wpływ ciepła i samo działanie wody. Ciepło ma działanie relaksacyjne dla mięśni oraz zmniejsza odczuwanie bólu, a woda działa ogólnie relaksacyjnie oraz zmniejsza odczuwanie ciężaru własnego ciała, dzięki czemu ułatwia zmianę pozycji w czasie porodu. Mimo tych korzyści pozostaje wiele nierozstrzygniętych pytań, m.in. dlaczego wanny znajdują się tylko w nielicznych szpitalach oraz dlaczego płacimy tak dużo za porody w wodzie (do kilku tysięcy złotych). Pozostają pytania dotyczące czynników i zjawisk, które powodują, że poród w warunkach wodnych przebiega łagodniej. Woda, jej szum i delikatne ruchy działają relaksacyjnie i powodują ogólne rozluźnienie, w związku z czym poród jest dużo przyjemniejszy – nie tylko dla matki, ale również dla dziecka: przechodzi ono łagodnie z jednego wodnego środowiska do drugiego. Celem pracy jest pokazanie korzyści i zagrożeń dla matki i dziecka w czasie porodu w wodzie. Ma to szczególne znaczenie w obecnym czasie, kiedy kobiety mają prawo decydować o drodze porodu i sposobach radzenia sobie z bólem. Logiczne więc jest to, aby rodzące były dobrze poinformowane o korzyściach i ryzyku takiego porodu. Alternatywne sposoby odbywania porodu drogami natury nie decydują o postępie w położnictwie, ale czynią położnictwo mniej zdehumanizowanym. Dają ponadto możliwość lepszego bezpośredniego kontaktu położnej z rodzącą kobietą, który zmniejszył się w sytuacji zastosowania wielu urządzeń monitorujących, konieczności kontroli ich wykresów, zwalniając niejako położną z obowiązku bezpośredniego kontaktu z rodzącą i niesienia jej wsparcia. We współczesnym położnictwie synonimem naturalnego porodu nie może być wstecznictwo. Pomimo postępu, jaki od 1805 r. dokonał się w położnictwie, opinie na temat porodu w wodzie są kontrowersyjne. Poród w wodzie i imersja wodna działają analgetycznie, antystresowo. Poród w wodzie skraca drugi okresu porodu oraz zmniejsza zużycie oksytocyny w tym okresie. Różne źródła podają natomiast różne wyniki dotyczące czasu trwania pierwszego okresu porodu, stosowania nacięcia krocza, liczby obrażeń krocza. Około 2-krotnie częściej po porodach w wodzie niż po konwencjonalnych porodach występują krwawienia poporodowe. Nie ma zaś wątpliwości, co do tego, że noworodki urodzone w wodzie nie odbiegają w punktacji Apgar od noworodków urodzonych tradycyjnie. Popularność porodów w wodzie i imersji wodnej jest w Polsce często wykorzystywana jako źródło reperowania budżetu oddziałów położniczych, a nie jako metoda odejścia od tradycyjnego położnictwa.