Advances in Clinical and Experimental Medicine

Title abbreviation: Adv Clin Exp Med
JCR Impact Factor (IF) – 2.1 (5-Year IF – 2.0)
Journal Citation Indicator (JCI) (2023) – 0.4
Scopus CiteScore – 3.7 (CiteScore Tracker – 4.0)
Index Copernicus  – 171.00; MNiSW – 70 pts

ISSN 1899–5276 (print)
ISSN 2451-2680 (online)
Periodicity – monthly

Download original text (EN)

Advances in Clinical and Experimental Medicine

2008, vol. 17, nr 3, May-June, p. 313–319

Publication type: original article

Language: English

Prediction of Postoperative Pulmonary Hypertension in Children Undergoing Cardiac Surgery

Przewidywanie pooperacyjnego nadciśnienia płucnego u dzieci leczonych kardiochirurgicznie

Przemysław Westerski1,, Wojciech Mrówczyński1,, Bartłomiej Mroziński2,, Andrzej Wodziński1,, Rafał Bartkowski1,, Małgorzata Pawelec−Wojtalik3,, Małgorzata Grześkowiak4,, Alicja Śniatkowska4,, Michał Wojtalik1,

1 Department of Pediatric Cardiac Surgery, Poznań University of Medical Sciences, Poznań, Poland.

2 Department of Pediatric Cardiology, Poznań University of Medical Sciences, Poznań, Poland.

3 Department of Pediatric Radiology, Poznań University of Medical Sciences, Poznań, Poland.

4 Department of Pediatric Anesthesiology and Intensive Care, Poznań University of Medical Sciences, Poznań, Poland

Abstract

Objectives. The aim of the study was to verify whether the prediction of postoperative pulmonary hypertension (PH) based on preoperative data is feasible.
Material and Methods. A total of 191 consecutive patients with diagnosed left−to−right shunting and preoperative pulmonary hypertension underwent surgery from Oct. 1, 1997, to Dec. 31, 2004. Their medical records were reviewed, including demographics, echocardiographic measurements (PulmAT, PulmaAT/RVET ratio, Qp:Qs, mean pulmonary artery pressures – PAP) and perioperative clinical data. The patients were divided into four PH groups: A with normal postoperative PAP and patients with a PH event: B1 with temporarily elevated PAP, B2 a PH crisis treated conventionally, and B3 a PH crisis treated with NO.
Results. Postoperative PH was found in 126 patients (B1: 21.5%, B2: 24.6%, B3: 19.9%). There were no differences in sex, age, body surface area, or weight among the study groups. The median basic Aristotle Complexity Score (ACS) was significantly higher in group B1 than in group A (9 vs. 6, p < 0.001). PulmAT/RVET (0.32 ± 0.1 vs. 0.25 ± 0.9, p < 0.05) and PAP (48.2 ± 8.1 vs. 53.7 ± 10.5 mmHg, p < 0.05) were significantly different only between groups A and B3. The significant predictors of postoperative PH were basic ACS (OR: 1.42, 95%CI: 1.14–1.79, p = 0.002), year of operation (OR: 0.74, 95%CI: 0.61–0.80, p < 0.001), and inotropic support (OR: 1.1,95%CI: 1.03–1.17, p = 0.001).
Conclusion. An accurate prediction of postoperative PH severity based on preoperative data only is not feasible. Perioperative factors other than demographic and echocardiographic variables influence the postoperative course and independently modify the risk of postoperative PH and its intensity.

Streszczenie

Cel pracy. Zbadanie możliwości przewidywania pooperacyjnego nadciśnienia płucnego (NP) u dzieci leczonych z powodu wrodzonych wad serca.
Materiał i metody. Wokresie od 1.10.1997 do 31.12.2004 zoperowano 191 dzieci z rozpoznaną przeciekową wadą serca i towarzyszącym nadciśnieniem płucnym (NP). Przeanalizowano ich dokumentację medyczną z uwzględnieniem wskaźników demograficznych, pomiarów echokardiograficznych (PulmAT, stosunek PulmaAT/RVET, Qp:Qs, średnie ciśnienie w tętnicy płucnej – PAP) a także klinicznych danych okołoopercyjnych. Pacjentów podzielono na 4 grupy NP: A – chorzy z prawidłowym pooperacyjnym ciśnieniem w tętnicy płucnej i pacjenci z epizodem NP; B1 – dzieci z przejściowo podwyższonym ciśnieniem w tętnicy płucnej, B2 – pacjenci z kryzą NP leczeni metodami konwencjonalnymi oraz B3 – pacjenci z kryzą NP leczeni tlenkiem azotu (NO).
Wyniki. Pooperacyjne NP stwierdzono u 126 pacjentów (B1 – 21,5%, B2 – 24,6%, B3 – 19,9%). Poszczególne grupy nie różniły się istotnie pod względem płci, wieku, powierzchni i masy ciała. Mediana punktacji basic Aristotle Complexity Score (ACS) była znacząco wyższa w grupie B1 w porównaniu z grupą A (9 vs. 6, p < 0,001). Statystycznie istotne różnice dotyczące PulmAT/RVET (0,32 ± 0,1 vs. 0,25 ± 0,9; p < 0,05) oraz PAP (48,2 ± 8,1 vs. 53,7 ± 10,5 mm Hg; p < 0,05) stwierdzono tylko między grupami A i B3. Punktacja basic ACS (OR:1,42; 95%CI:1,14–1,79; p = 0,002), rok operacji (OR:0,74; 95%CI:0,61–0,80; p < 0,001) oraz wskaźnik inotropowy (OR:1,1; 95%CI:1,03–1,17; p = 0,001) były znaczącymi predykatorami wystąpienia pooperacyjnego nadciśnienia płucnego.
Wnioski. Precyzyjne przewidywanie ciężkości pooperacyjnego NP na podstawie danych przedoperacyjnych nie jest możliwe. Czynniki inne niż zmienne demograficzne i parametry echokardiograficzne wpływają na przebieg pooperacyjny i niezależnie modyfikują ryzyko pooperacyjnego NP i jego nasilenia.

Key words

congenital heart defect, pulmonary hypertension, postoperative treatment, echocardiography

Słowa kluczowe

wrodzona wada serca, nadciśnienie płucne, leczenie pooperacyjne, echokardiografia

References (13)

  1. Lindberg L, Olsson AK, Jogi P, Jonmarker C: How common is severe pulmonary hypertension after pediatric cardiac surgery? J Thorac Cardiovasc Surg 2002, 123, 1155–1163.
  2. Journois D, Baufreton C, Mauriat P, Pouard P, Vouhe P, Safran D: Effects of Inhaled Nitric Oxide Administration on Early Postoperative Mortality in Patients Operated for Correction of Atrioventricular Canal Defects. Chest 2005, 128, 3537–3544.
  3. Mrowczynski W, Wojtalik M, Zawadzka D: Infection Risk Factors in Pediatric Cardiac Surgery. Asian Cardiovasc Thorac Ann 2002, 10, 329–333.
  4. Ma M, Gauvreau K, Allan CK, Mayer Jr JE, Jenkins KJ: Causes of death after congenital heart surgery. Ann Thorac Surg 2007, 83, 1438–1445.
  5. Brown KL, Ridout DA, Goldman AP, Hoskote A, Penny DJ: Risk factors for long intensive care unit stay after cardiopulmonary bypass in children. Crit Care Med 2003, 31, 28–33.
  6. Bando K, Turrentine MW, Sharp TG: Pulmonary hypertension after operations for congenital heart disease: analysis of risk factors and management. J Thorac Cardiovasc Surg 1996, 112, 1600–1609.
  7. Lacour−Gayet F, Clarke DR and the Aristotle Committee: The Aristotle method: a new concept to evaluate quality of care based on complexity. Curr Op Ped 2005, 17, 412–417.
  8. Wernovsky G, Wypij D, Jonas RA: Postoperative course and hemodynamic profile after the arterial switch operation in neonates and infants. A comparison of low−flow cardiopulmonary bypass and circulatory arrest. Circulation 1995, 92, 2226–2235.
  9. Laitinen PO, Rasanen J, Sairanen H: Postoperative Nitric Oxide Therapy in Children with Congenital Heart Disease. Can the Need be Predicted? Scand Cardiovasc J 2000, 34, 149–153.
  10. Kirshbom PM, Jacobs MT, Tsui SSL: Effects of cardiopulmonary bypass and circulatory arrest on endotheliumdependent vasodilatation in the lung. J Thorac Cardiovasc Surg 1996, 111, 1248–1256.
  11. Fullerton DA, Cyr JASt, Albert JD, Grover FL: Hemodynamic Advantage of Left Atrial Epinephirne Administration After Cardiac Operations. Ann Thorac Surg 1993, 56, 1263–1266.
  12. Kirshbom PM, Tsui SS, DiBernardo LR: Blockade of endothelin converting enzyme reduces pulmonary hypertension after cardiopulmonary bypass and circulatory arrest. Surgery 1995, 118, 440–445.
  13. Hopkins RA, Bull C, Haworth SG, de Leval MR, Stark J: Pulmonary hypertensive crises following surgery for congenital heart defects in young children. Eur J Cardiothorac Surg 1991, 5, 628–634.
© Wroclaw Medical University