Abstract

Background. Trauma is considered to be the leading cause of mortality and disability in children. Evidence−based statistical data are applicable in creating systems of child trauma prevention and enhancing emergency service effectiveness.
Objectives. Reviewing data on trauma epidemiology in children, including preventable trauma.
Material and Methods. Retrospective analysis was conducted based on medical records of the WrocławFabryczna ambulance service for the period of Jan. 1 to Dec. 31, 2004. Two hundred sixteen cases of trauma in children under sixteen years of age were investigated. The study population consisted of 85 girls and 131 boys. Trauma not typical of the child’s age was considered preventable. Burns under the age of two, falls in infants, trauma due to domestic violence, falls from heights unusual for the physical activity of the child’s age, and injury from a toy improper for the child’s age were included to this group.
Results. The mean age of the patients was 10 years (± 0.8). The most common mechanism of injury was falling (18.5%). The mechanism of injury was not noted in the medical documentation in 23.5% of cases. Children experienced mostly head (32%), leg (23%) and arm (17%) trauma. Head trauma dominated under the age of six, while older children more often experienced extremity trauma. Accidents took place mostly at home (31.5%), on the street (25%), and at school (20%). The season of year was a statistically insignificant factor for the number of trauma cases in children. In most cases (90%), the children were transferred to a hospital after the first survey at the scene of the accident. The authors consider 10% of all the investigated cases of trauma were possibly avoidable with proper care of the children.
Conclusion. Age was an important factor in the kind of trauma in children. Head trauma was diagnosed in half of the injured children under six years (50%), while older children experienced mostly trauma of the extremities (42%). Boys experienced trauma more often than girls in all age groups. The number of emergency calls for trauma in children did not increase during vacation time. The majority of children treated by ambulance service were transported to the hospital for further investigation and treatment. About 10% of trauma incidents in children who require ambulance service intervention are caused by improper care of the children.

Streszczenie

Wprowadzenie. Urazy są główną przyczyną śmiertelności oraz niepełnosprawności u dzieci. Oparte na faktach dane statystyczne mają zastosowanie w tworzeniu systemów zapobiegania urazom i poprawie skuteczności ratownictwa medycznego.
Cel pracy. Przegląd epidemiologii urazów u dzieci oraz ocena urazów możliwych do uniknięcia.
Materiał i metody. Badanie oparto na retrospektywnej analizie dokumentacji wyjazdów ambulansów podstacji Wrocław – Fabryczna w okresie od 01.01.2004 r. do 31.12.2004 r. Do badania wybrano 216 dzieci poniżej 16. r.ż., u których przyczyną uruchomienia systemu ratownictwa medycznego były urazy. Badana populacja składała się z 85 dziewcząt i 131 chłopców. Urazy nietypowe dla wieku dziecka uznano za możliwe do uniknięcia. Do tej grupy włączono: oparzenia dzieci poniżej drugiego roku życia, upadki niemowląt, urazy wynikające z przemocy w rodzinie, upadki z wysokości nieadekwatnych dla rozwoju fizycznego, zranienie zabawką niedostosowaną do wieku dziecka.
Wyniki. Średnia wieku pacjentów to 10 lat (± 0,8). Najczęstszą przyczyną urazu był upadek (18,5%). Mechanizmu urazu nie odnotowano w dokumentacji medycznej w 23,5% przypadków. Najczęściej dochodziło do urazów głowy (32%), kończyn dolnych (23%) i górnych (17%). Urazy głowy dominowały u dzieci poniżej 6. r.ż., podczas gdy starsze dzieci doznawały głównie urazów kończyn. Zdarzenia miały miejsce najczęściej w domu (31,5%), na ulicy (25%) i w szkole (20%). Pora roku okazała się czynnikiem statystycznie nieistotnym dla częstości występowania urazów u dzieci. W zdecydowanej większości przypadków (90%), po wykonaniu niezbędnych zabiegów medycznych w miejscu zdarzenia, dzieci przewożono do szpitala. W ocenie autorów 10% wszystkich urazów było możliwych do uniknięcia przez zapewnienie dzieciom odpowiedniej opieki.
Wnioski. Wiek dziecka jest ważnym czynnikiem predysponującym do określonego typu urazów. Urazy głowy rozpoznano u połowy dzieci poniżej 6 r.ż. (50%), podczas gdy dzieci starsze doznawały głównie urazów kończyn (42%). We wszystkich grupach wiekowych do urazów częściej dochodzi u chłopców. Liczba wezwań ambulansów do urazów u dzieci nie wzrastała w okresach ferii letnich i zimowych. Większość dzieci zaopatrywanych przez zespoły ratownictwa medycznego przewożono do szpitali w celu dalszej diagnostyki i leczenia. Około 10% przypadków urazów u dzieci, które wymagały interwencji zespołów ratownictwa medycznego było spowodowanych niewłaściwą opieką nad dzieckiem.