Abstract

Background. Amniocentesis allows sampling the amniotic fluid to perform fetal karyotyping, tests for monogenic disorders, metabolic errors, and assessing AFP and ACHE levels.
Objectives. Comparison of the pregnancy course and delivery as well as the condition of the newborns in patients who did and did not undergo amniocentesis during pregnancy.
Material and Methods. The authors analyzed the indications for amniocentesis, results of ultrasound examinations performed at the time of the procedure, and medical records concerning the pregnancies after the procedure of all of the 721 patients who underwent amniocentesis at the Department of Obstetrics in 1996–2003. The control group consisted of 101 pregnancies in women above 35 years of age in whom amniocentesis was not performed.
Results. Mean duration of pregnancy in patients after amniocentesis was 37.6 ± 2.4 weeks. Fetal loss occurred in 6 pregnancies (0.8%) after amniocentesis and in 3 (1.9%) in control group. The mean weight of a newborn in the study group was 3424.4 ± 621 g, and in the control group 3432.2 ± 597 g. The frequency of congenital malformations and neonatal morbidity in the first weeks of life was higher in the study group. In the first 3 weeks after amniocentesis, lower−abdominal pain (7.2%), spotting (0.3%), bleeding (1.5%), and leakage of amniotic fluid (2.4%) were observed. In the control group, lower−abdominal pain occurred in 2 cases (2.6%), and spotting in 2.6%, while leakage of amniotic fluid and bleeding did not occur.
Conclusion. Conducted analysis confirmed that fetal loss rate after amniocentesis is no higher than 1%, whereas the population risk of spontaneous abortion in women over 35 is 1.5–6.1%. The mean duration of pregnancy was significantly shorter in patients who had amniocenteses than in the control group. Cesarean section was performed more often in patients who had had amniocenteses. Lower−abdominal pain, spotting, bleeding, and leakage of amniotic fluid could be observed after amniocentesis and appeared more frequently than in the control group. Congenital malformations and early morbidity in neonates were more often observed in the group that underwent amniocentesis.

Streszczenie

Wprowadzenie. Do diagnostyki prenatalnej należą inwazyjne i nieinwazyjne metody.
Cel pracy. Ocena przebiegu ciąży i porodu u pacjentek po amniopunkcji genetycznej.
Materiał i metody. Zanalizowano wskazania, wyniki USG wykonanych w czasie amniopunkcji oraz historie obserwacji bezpośrednio po zabiegu u ciężarnych, u których wykonano amniopunkcję w Klinice Położnictwa w latach 1996–2002. Kontrolną grupą były ciężarne po 35. r.ż., które nie zdecydowały się na wykonanie amniopunkcji.
Wyniki. U 6 pacjentek (0,8%) nastąpiło poronienie po amniopunkcji, a w grupie kontrolnej u 3 ciężarnych (1,9%). Wgrupie pacjentek po amniopunkcji poród następował w 37,6 ± 2,4 tygodnia ciąży, a w grupie kontrolnej w 39,1 ± ± 2,3, co różni się istotne statystycznie. W grupie badanej w 223 przypadkach (66,6%) odbył się poród fizjologiczny, w 108 (32,2%) – cięcie cesarskie, poród kleszczowy – w 4 przypadkach (1,2%), a w grupie kontrolnej – w 59 przypadkach (76,62%) poród fizjologiczny, w 17 (22,1%) – cięcie cesarskie, w jednym – kleszczowy (1,3%). Wgrupie badanej średnia masa dziecka wynosiła 3424,4 ± 621 g, a w grupie kontrolnej 3432,2 ± 597 g. U pacjentek po amniopunkcji stwierdzono wadę wrodzoną dziecka w 18 przypadkach (5,4%), w tym jednorazowo stopę końsko−szpotawą u dziecka pacjentki po amniopunkcji późnej, a w grupie kontrolnej u jednego dziecka (1,2%).
Wnioski. Badania potwierdziły, że ryzyko poronienia po amniopunkcji nie przekracza 1%, podczas gdy ryzyko populacyjne poronienia samoistnego u kobiet powyżej 35. r.ż. wynosi 1,5–6,1%. Czas trwania ciąży w grupie badanej jest statystycznie krótszy niż w grupie kontrolnej. U pacjentek po amniopunkcji częściej występowały dolegliwości (bóle podbrzusza, plamienie, krwawienie, odpływanie płynu owodniowego) do trzech tygodni po wykonanym zabiegu niż u pacjentek z grupy kontrolnej w tym samym czasie. Dzieci pacjentek po amniopunkcji częściej rodziły się z wadą wrodzoną i chorowały w pierwszych tygodniach życia (m.in. na zapalenie płuc) niż dzieci pacjentek z grupy kontrolnej.