Abstract

Background. Fetal monitoring based only on cardiotocography has caused an increase in the number of caesarian sections and vaginal procedures (vacuum, forceps). This raises the need of verifying cardiotocographic patterns and fetal monitoring during labor by means of fetal pulse oximetry. Reliable neonatal assessment after labor, including verification of the commonly used Apgar score, by measuring acid−base parameters (pH, pCO2, pO2, BE) and biochemical markers for hypoxia (troponin I) in umbilical cord blood is extremely important from both a medical and a legal point of view.
Objectives. The aim was to evaluate the simultaneous application of fetal pulse oximetry and cardiotocography in fetal monitoring during labor and to verify neonatal assessment according to the Apgar scale by means of acid−base parameter analysis and troponin I assay in umbilical cord blood.
Material and Methods. In 21 women in labor, fetal oxygen saturation (FSpO2) was measured using the Nellcor Puritan N−400 pulse oximeter. Fetal heart rate, uterine contractile activity, and fetal oxygen saturation were simultaneously recorded using the MONAKO computer system for fetal monitoring. The cardiotocographic patterns were analyzed according to Melchior’s classification. After labor, blood samples from umbilical vessels were collected and acid−base parameters and troponin I were assayed. Clinical neonatal assessment according to the Apgar scale was performed.
Results. Correlation between fetal blood oxygen saturation and the acid−base parameters of umbilical cord blood was not observed except for the base−excess value in the umbilical artery blood, which demonstrated a positive trend towards statistical significance (r = 0.44, p = 0.0513). The normal FSpO2 values recorded in this study correlated with acid−base parameters values, not indicating hypoxia. Correlation between mean fetal blood oxygen saturation and Apgar score and troponin I concentration in umbilical vein blood was not observed. Worth noting is that the normal FSpO2 values corresponded with a very good clinical condition of the neonate and troponin I values below the reference line (< 0.35 ng/ml) for fetal hypoxia. Moreover, correlation between troponin I concentrations and pH values in umbilical cord blood, which in this study did not indicate hypoxia, was not observed. No correlation was found between FSpO2 values, acid−base parameters, and the chosen types of cardiotocographic patterns according to Melchior’s classification.
Conclusion. Application of fetal pulse oximetry together with cardiotopographic pattern analysis in assessing fetal hypoxia during labor should become a standard of obstetric care. Clinical neonatal assessment according to the Apgar scale should by verified by means of acid−base parameters and troponin I measurement in the umbilical cord blood.

Streszczenie

Wprowadzenie. Ocena dobrostanu płodu za pomocą zapisu kardiotokograficznego przyczyniła się do zwiększenia liczby wykonywanych cięć cesarskich oraz zabiegów pochwowych (próżniociąg, kleszcze). W związku z tym jest konieczna weryfikacja zapisów KTG oraz monitorowanie stanu płodu podczas porodu za pomocą pulsoksymetrii. Niezwykle istotna zarówno ze względów medycznych, jak i prawnych jest wiarygodna ocena stanu noworodka po przebytym porodzie i weryfikacja powszechnie stosowanej skali Apgar za pomocą wskaźników równowagi kwasowo−zasadowej (pH, pO2, pCO2, BE) oraz biochemicznych markerów niedotlenienia płodu (troponina I) we krwi pobranej z naczyń pępowinowych.
Cel pracy. Ocena jednoczesnego zastosowania pulsoksymetrii i kardiotokografii w monitorowaniu płodu podczas porodu oraz weryfikacja stanu noworodka ocenianego wg skali Apgar za pomocą analizy wskaźników równowagi kwasowo−zasadowej oraz stężenia troponiny I we krwi pobranej z naczyń pępowinowych
Materiał i metody. Analizę utlenowania krwi płodowej u 21 rodzących przeprowadzono za pomocą pulsoskymetru firmy Nellcor Puritan N−400. Akcję serca płodu, czynność skurczową macicy, wysycenie tlenem krwi płodowej analizowano jednocześnie z zastosowaniem komputerowego systemu nadzoru okołoporodowego – MONAKO. Analiza zapisu kardiotokograficznego została przeprowadzona wg klasyfikacji Melchiora. Po porodzie pobierano krew z naczyń pępowinowych w celu oznaczenia wskaźników równowagi kwasowo−zasadowej i stężenia troponiny I oraz oceniano stan kliniczny noworodków za pomocą skali Apgar.
Wyniki. Nie zaobserwowano korelacji między wysyceniem tlenem krwi płodowej a wskaźnikami równowagi kwasowo−zasadowej we krwi pobranej z naczyń pępowinowych z wyjątkiem niedoboru zasad w tętnicy pępowinowej, gdzie istniał trend dodatni (r = 0,44; p = 0,0513). Otrzymane prawidłowe wysycenie tlenem krwi płodowej odpowiadało wskaźnikom równowagi kwasowo−zasadowej, które nie wskazywały na niedotlenienie. Nie zaobserwowano korelacji między średnią wartością saturacji a stanem noworodka wg skali Apgar oraz stężeniem troponiny I we krwi pobranej z żyły pępowinowej. Należy jednak podkreślić, że prawidłowe wysycenie tlenem krwi płodowej odpowiadało bardzo dobremu stanowi klinicznemu noworodka oraz wartościom troponiny poniżej linii odcięcia charakterystycznej dla niedotlenienia płodu (< 0,35 ng/ml). Podobnie nie stwierdzono korelacji między stężeniem troponiny a wartościami pH we krwi z naczyń pępowinowych, które w badaniach własnych nie wskazywały na niedotlenienie. Nie wykazano korelacji między wysyceniem tlenem krwi płodowej oraz wskaźnikami równowagi kwasowo−zasadowej a wybranymi typami zapisu KTG wg Melchiora.
Wnioski. Ocena niedotlenienia płodu podczas porodu za pomocą pulsoksymetrii połączonej z jednoczesną analizą zapisu kardiotokograficznego powinna być standardem postępowania położniczego. Ocena stanu klinicznego noworodka za pomocą skali Apgar wymaga weryfikacji z zastosowaniem wskaźników równowagi kwasowo−zasadowej oraz stężenia troponiny I we krwi pobranej z naczyń pępowinowych.